دنیای ما، زندگی ما

رو به سوی آسمان کنید، زیرا تشنه ی
این صبح روشنید، که برایتان می دمد.
تاریخ را، با همه ی درد جانکاهش،
نازیسته نتوان گذارد، و اگر با شهامت
با آن روبرو شویم، ناچار به دوباره زیستنش نیستیم.
چشمهایتان را بگشایید، به روزی که برایتان آغاز می شود،
بگذارید دگربار رویاها متولد بشوند.

روی نبض صبح، مایا آنژلو

از کتاب عصر اطلاعات، جلد دوم، مانوئل کستلز