شیخ نامه 5: هفت خان چین

پيامبر مى‏فرمايند:

اطلبوا العلم ولو بالصين

شیخ چو این حدیث نبوی بشنید هیچ واکنش نشان نداد و البته به فکر فرو برفت که سین بود آیا یا صین! پس شیخ را املا ضعیف بود و نمره پایین و حرف عرب هم نفهمید پس این سخن گوگل کرد تا ترجمه اش بدید دانش بجوييد; اگر چه در [راهى دور] چون چين باشد و البته جالب بود که گوگل تفسیر هم اضافه کرده بود در متن! بگذریم... شیخ ما ازین سخن بسیار بر آشفت و از خود بیگانه گشت و حیران به سوی سنترال پارک دوید پس در آنجا سیه چردگانه دید بس دهشتناک! به حال خود بازگشت و در راه در اندیشه سفر به صین یا همان چین شد
اندیشه گذر از آبها و شهرها و سیر افق مغز شیخ را دگرگون کرد در این دگرگونی بود که خود را در صفحات کنسول چین بدید صفحه مذبور
و در آن بدانست که چینیان رندی کرده اند و این صفحه آنگونه بنگاشتند که هیچ احدی را یارای خواندن آن نباشد و غرایز کومونیستیشاتن را بدین شکل عیان کردند. پس شیخ بسی ناومیدانه بدنبال مشابه برفت ( همیشه بگفتند فاضلان که گر اصل جنس نبود به مشابهش قناعت نما) پس شیخ ما سوی سفارت ژاپن شد و از برجها بالا برفت تا بدان مسکن رسید وهمه مراجعان چشمانی بادامکی داشتند و قدی نه فراتر از 160 و دریغا از حتی یک متقضی ویزا الا شیخ ما! پس بانوی ژاپنی نامردی مکرد و بمانند یک سامورایی با اصالت آنچنان بارانی از مدرک و کاغذ و مهر و امضا بر سر شیخ ما ببارید که شیخ فلج و مفلوک بگشت و عالم و آدم بدور سرش بچرخید و منگ و مبهوت ازان وادی بدر شد و از پی دستار (همان کلاه) خویش نیز نرفت. بس دیوانه وار همی غرید و لبان خویش گزید و هرچه چشم آنگونه ای بدید مادر و خواهر سلام رساند.پس باران و برف و تگرگ همی سوار بر باد ناجوانمردانه بر سرو صورت شیخ بکوفت و او را از خود بی خود بکرد و شیرجه وار اندر غار عزلت خویش بشد آنگونه که به صد سال در همی نیامد