به تو فکر می کنم

به تو فکر می کنم 

خونسرد و آرام 

به دیدارش می روی

برای غواصی به ژرفای

واژگانی که زیر زبانمان

گیر کرده اند

تا فریاد زنی آنچه

حتی در خفا در گوشها

نجوا نکردیم

تا برایمان بخوانی

از آن اشعار قرمز

که او برایمان نوشت

تا بیادمان آوری حلاج بودن را

امروز که حق و نا حق

درهم پیچیده اند

تو که می روی 

تا آینه شوی

شاید که ما، مارا ببیند